Semla, welcome dinner, school visit en Maayke hier

Hejhej,

Jullie hebben even moeten wachten op een nieuw reisverslag van mij, maar ik kan dan ook niet zeggen dat ik niks gedaan heb de afgelopen twee weken!

Op dinsdag 16 februari had ik me opgegeven voor de activiteit ‘making your own Semla’. Een Semla is een typisch Zweeds gebakje, het lijkt wel een beetje op een Nederlands puddingbroodje, maar dat is het toch niet. Dit komt vooral omdat ze hier geen suiker in de slagroom doen. Ik had grote verwachtingen van het zelf maken van de Semla, maar dit viel toch tegen. We hoefden namelijk het broodje helemaal niet zelf te bakken, maar we kregen gewoon een broodje! Het enige wat we zelf hoefden te doen, was er spijs in stoppen, vervolgens slagroom opspuiten (en extra poedersuiker erbij gooien;)) en dan het kapje van het broodje erop en klaar was de Semla! De avond was erg gezellig, waar ik weer nieuwe mensen heb ontmoet. Onder andere een Chinese jongen die ons leerde hoe je, je voorstelt in het Chinees: (Wo djaou Marcelle) maar omdat hij zoveel grapjes maakte de hele tijd, vraag ik me af of ik niet zeg ‘Marcelle is gek’ of zoiets dergelijks:D

Op donderdag (2 weken geleden) kwam Desiree bij mij een nachtje logeren, vanuit Norrköping. We zijn samen uitgeweest in Platå, dat was heel erg gezellig en leuk! De volgende dag hebben we ook nog gewinkeld met Bianca en Myrthe en na het avondeten, bracht ik haar weer op de trein.

In het weekend dat daarop volgde hadden we heel erg slecht weer gehad. Het sneeuwde non-stop en het waaide er ook nog eens bij, waardoor je sneeuwduinen kreeg! Op zaterdagavond (20 feb) was dan het langverwachtte ‘Welcome Dinner’. Hier had ik heel erg naar uitgekeken:D Om drie uur ’s middags begonnen Myrthe, Bianca en ik, met haren opsteken, opmaken en onze mooiste kleren aan. Omdat geen enkele exchange student z’n galajurk meeneemt, was het geen gala, maar je moest wel zo netjes mogelijk gekleed komen. Op de foto’s kun je mijn outfit wel zien! Om 6 uur gingen we met de bus naar de stad (het wachten bij de bushalte werd een ijskoud kwartiertje, dankzij het slechte weer) In het gebouw waar het Welcome Dinner gehouden werd, werden we gelukkig goed ontvangen met een welkomstcoctail. De zaal waar we gingen eten zag er heel mooi uit. Lange, mooi gedekte tafels en er was zelfs een officiële tafelschikking. Wij als Nederlanders zaten dus ook niet bij elkaar. Mijn tafelburen waren erg gezellig, ze kwamen uit Spanje, Rome, Canada, Duitsland en Frankrijk. Het eten was ook erg lekker, we kregen in totaal drie gangen en iedereen zag er heel mooi uit. Tot zover was het een écht Dinner, maar het was natuurlijk wel een Dinner met studenten, dus waren er de nodige leuke, grappige onderbrekingen tussendoor. Er waren namelijk en aantal regels. Met je hele tafel kon je ‘Ooooo tempo!’ roepen, als dit gebeurde moest de hele zaal een liedje zingen, een andere was ‘Ooooo bordskål!’ en dan ging je proosten met je hele tafel. Ze gaven ook aan dat je zelf een performance mocht geven, toen ik dat hoorde dacht ik nog ‘dat doet toch niemand!’ Maar daar had ik me in vergist. Nog geen vijf minuten nadat het gezegd werd, stonden alle Spanjaarden op het podium de ‘Macarena’ te zingen en dansen. Ook de Italianen en Fransen konden niet achterblijven en zongen een typisch liedje uit hun land. Tussen de gangen door hadden wij ook even ‘Nederland-overleg’ Want, welk liedje is nou leuk voor ons om te doen.. Uiteindelijk werd het ‘Het is een nacht’ van Guus Meeuwis, hoewel ik natuurlijk liever Nick&Simon had gezongen haha! Na het dinner, zijn we met de Nederlandse groep nog uitgeweest in een andere zaal van het gebouw.

De week erop heb ik eindelijk mijn eerste Zweedse basisschool van binnen gezien. Met het vak Special Education doen we een aantal school visits. Ik had er erg veel zin in, ik was gewoon 7 weken lang niet meer in een basisschool geweest en ik was er dus wel weer aan toe. De school viel ook zeker niet tegen! Ik had echt zoiets van: maak deze scholen ook maar in Nederland! Om te beginnen waren er speciale lokalen voor bijvoorbeeld handvaardigheid, textiel en hout. Je had een heel ruim computerlokaal voor de kinderen met een kleine bibliotheek. Ook waren de lokalen ruim en de tafels en stoelen waren hoog, zodat de leerkracht niet door zijn/haar rug hoeft te gaan. Bovendien was de lerarenkamer ook ruim en waren er leuke zitjes gemaakt met echte lekker zittende banken!:D Ondanks dat de kinderen vakantie hadden, was het heel erg leuk en ben ik weer een stukje wijzer geworden over het Zweedse onderwijssysteem.


Op donderdag 25 maart was het dan eindelijk zover, Maayke kwam naar mij toe:D! Omdat Myrthe's moeder en zusje ook kwamen, gingen we gezellig samen met de bus naar het vliegveld in Stockholm. Daar moesten we een klein uurtje wachten en toen landde het vliegtuig uit Eindhoven eindelijk! Om 18:00 uur moesten Maayke en ik de bus terug naar Linköping hebben (de volgende ging pas weer om 22:00 uur en aangezien Stockholm Skavsta mischien 0.5 procent van Schiphol is…), maar dat werd nog aardig spannend. Drie minuten voor zes, kwam ze gelukkig eindelijk door de deur:D Tijd voor de wc, geld pinnen, flesje drinken kopen, laat staan om even te kletsen was er niet, we renden in een keer door naar de bus, die er gelukkig nog stond. Zo kwamen we ’s avonds aan in Linköping waar we eerst gegeten hadden bij de MacDonalds en vervolgens naar mijn kamer gingen.

Vrijdag hadden we eerst lekker uitgeslapen. Daarna gingen we onze eigen sightseeing-tour doen. Als eerst hebben we Gamla Linköping bekeken, de oude stad van Linköping (voor de oplettende lezers, ja daar ben ik een keer eerder geweest, toen was het georganiseerd door de universiteit). Het was erg leuk om daar te lopen, ook omdat er nu een aantal winkeltjes open waren. Daarna gingen we in het centrum een tosti eten en vervolgens de Cathedral bekijken. Omdat het dooide konden we een sneeuwpopje bouwen, wat voor veel reacties zorgde. Twee vrouwen spraken ons aan (eerst in het Zweeds) en vroegen of wij de sneeuwpop gemaakt hadden en waar we vandaan kwamen etc. Ze vonden het wel heel leuk, wat een veel gehoorde zin was 'ah it is so cute! Een van de twee vrouwen is zelfs ons bouwproces nog op de foto gaan zetten!;) Als laatst hebben we nog even gewinkeld en toen terug naar Ryd. Daar hadden we met een aantal andere Nederlanders gegeten bij de pizzeria. Vervolgens stonden de Olympische Spelen op het programma. De mannen moesten in de ploegenachtervolging schaatsen tegen Zweden, dus wij dachten dit komt vast op tv! Nou mooi niet dus, schaatsen is niet populair genoeg hier:S Snap je dat nou? Dus zo eindigden we de avond naast de laptop, want alleen via radio 1 konden we op de hoogte blijven, zo volgden we de Nederlanders en hoorden we tot onze (en iedereens) grote verrassing dat we goud wonnen op het snowboarden!:D

Ook zaterdag hadden we eerst uitgeslapen. Verder deze dag zijn we naar de Ikea en het winkelcentrum daar geweest en hadden we boodschappen gedaan bij de Maxi. ’s Avonds gingen we pannenkoeken bakken. Hoe mooi ze er de vorige keer uit zagen, hoe …. waren ze nu. Eigenlijk moet ik er niet te veel over schrijven, maar spreken de foto’s voor zich. Ik moet er bij vermelden dat ze wél heel erg lekker smaakten!:D

Zondag stonden we vroeg op want we wilden een dagje gaan skiën! Ook Maaike (die hier studeert ook van de pabo) ging mee. Om 8 uur ging ik met de beide Maa(y)(i)ke’s op pad. Op het busstation stapten we in de goede bus, maar kregen we problemen omdat ons buskaartje te weinig tegoed had. Bijna hadden ze ons er uit gegooid, maar gelukkig bedacht de buschauffeur zich en mochten we gratis mee, als we dan in de buurt van het skigebied een nieuwe kaart haalden. Een uur later kwamen we aan in het gebied ‘Tolvmannabacken’. Snel kochten we een skipas en huurden we ski’s en toen konden we gaan beginnen. Nou was het mijn derde keer dat ik een dagje ging skiën dus erg ervaren ben ik niet. Zo presteerde ik het, om uit alle drie verschillende soorten skiliften, op z’n minst één keer te vallen:P Gelukkig val je lekker zacht in de sneeuw, alleen om vervolgens weer omhoog te komen met je ski’s aan is lastig! Het dagje skiën was echt enorm leuk, er waren verschillende soorten pistes en zo kon je steeds weer een andere baan naar beneden nemen. Na zo’n actieve dag waren we wel erg moe en zijn we vroeger als anders gaan slapen.

Maandag moest ik naar school in Norrköping voor de examination van het tweede filmpje. Ik bedenk nu, dat ik daar helemaal niet veel over geschreven heb. Het maken van deze film, de Music Video (zelf een songtekst schrijven, melodie maken met een computerprogramma, zelf inzingen en er vervolgens nog een clip bij filmen) zorgde vooral voor veel lachwekkende momenten. Ik had met mijn studiegroep een lied gemaakt over het leven hier als Erasmus-student. Deze dag gingen we de filmpjes en liedjes van elkaar bekijken en dat was erg leuk. Als het goed is, gaat iemand uit mijn studiegroep het filmpje op youtube zetten, ik laat het weten als het zover is. ’s Middags kwam Maayke naar Norrköping en wilden we een beetje door de stad lopen, maar het sneeuwde te erg. Na een weekend waarin het heel erg gedooid had, was dit weer het andere uiterste. Het had zelfs zo erg gedooid dit weekend, dat ik eindelijk kon zien wat voor een soort weg er loopt door Ryd! Een klein stukje maar hoor, en het is inmiddels ook weer helemaal vastgevroren, zodat ik weer gewoon een vertrouwde witte sneeuwweg heb.
Maayke en ik eindigden in een restaurantje waar we lekker warme chocolademelk hebben gedronken. Om half vijf gingen we naar Desiree en Annelies en met z’n allen naar de pizzeria. Het was heel gezellig en Maayke had een leuke laatste avond van haar vakantie hier:D

Dinsdag ging Maayke weer terug naar Nederland. Ik had met Melanie (uit NL) en Katharina (uit Duitsland) afgesproken. Vandaag werden namelijk de kaartjes voor de Sea Battle verkocht. De Sea Battle is een reis op een boot (cruiseschip-achtig) met allemaal studenten in april. Op maandag vertrek je, dinsdag kom je aan in Tallinn in Estland en heb je 8 uur om de stad te bekijken, woensdag kom je dan weer terug in Stockholm. Deze reis is heel erg populair en aangezien Zweedse mensen van in de rij staan (‘queuen’) houden, was het andere jaren normaal om hier 20 uur voor in de rij te staan. (Nee, dit is geen typfout, echt 20 uur!) Gelukkig hadden ze het dit jaar veranderd. Om 9 uur werd bekend gemaakt waar de tickets verkocht werden. In die zaal stonden allemaal stoelen, en als je een stoel had, kon je ook een ticket kopen. Om toch nog even de Zweedse traditie van het wachten erin te houden, werden de tickets pas om 15:00 uur verkocht. Gelukkig was het gezellig in de zaal en hebben we veel gekletst, uno gespeeld, muziek geluisterd en zo ging de dag snel voorbij en had ik eind van de middag een kaartje voor de SeaBattle!!:D:D

Maar voor het zover is, vertrek ik morgen met Desiree en Annelies naar Kiruna in Lapland! Tot zondagavond blijven we daar en het gaat volgens mij een groot avontuur worden:D Ik kan het niet vaak genoeg zeggen: ik heb er zo superveel zin in!!!

Tot volgende week, dan zal ik uitgebreid verslag doen over Kiruna.

Heel veel liefs van hier,
Kus, Marcelle

PS De foto’s van het Welcome Dinner heb ik nog niet op mijn computer staan, dus die komen nog!