IJshockey, stage, geen internet en de shoes!

Lieve allemaal,

Twee weken terug, toen alle andere Nederlanders in Lapland waren, was ik ‘alleen’ thuis in Ryd. Met een heleboel studenten uit andere landen, die ik heb leren kennen via de colleges, groepsopdrachten of door de introductieactiviteiten van het begin, ben ik naar een ijshockeywedstrijd geweest. Het was echt ontzettend gaaf! :D De wedstrijd ging tussen de nummers 1 en 2 van de competitie, Linköping tegen Jonköping. Nou wist ik dat ijshockey een harde sport was, maar om het te zien, dat sloeg echt alles. Enkele dingen die absoluut geen probleem zijn:
- Iemand tegen de muur aan beuken
- Expres tegen iemand aan schaatsen
- De puck wegtrappen met je schaats
- De puck proberen te vangen in je hand en vervolgens verder spelen
- Met z’n allen in het kleine doeltje gaan staan
- De keeper wegduwen
En het toppunt:
- Iemand als eerst omver schaatsen, er vervolgens bovenop springen en hem te lijf gaan met je hockeystick!
Echt niet normaal, maar het was zeker niet saai om naar te kijken. Helaas verloor Linköping met 4-3.


In de week die daarop volgde, ben ik voor het eerst naar stage geweest. Ik heb mijn stageschool in Vadstena, een mooi dorpje op een uur afstand van Linköping. Echt naast de deur is het dus niet, maar dat heeft niemand die hier stage loopt. De reisafstanden zijn op z’n minst anderhalf uur. Dit houdt dus in, dat ik iedere stagedag om 05:30u op sta, om er netjes op tijd om 08:00u te zijn. Genoeg over de nadelen, het is namelijk gelukkig een hele leuke school! Johannes, een Nederlandse klasgenoot van de pabo, zit er ook. We zitten samen in grade 6, oftewel groep 8. Ik ben er inmiddels vier keer geweest en begin de kinderen al echt te leren kennen. Dat is heel leuk. De kinderen (12 – 13 jaar) kunnen best al wel Engels, maar vinden het eng en spannend om te doen. Wat ik zo leuk vond, was toen ze gingen rekenen, twee meisjes naar mij toe kwamen om te vragen of ik met ze mee wilde naar een rustig werkplekje. Net daarvoor zag ik ze staan bij de groepsleerkracht, om te vragen hoe ze mij mee moesten vragen in het Engels. Op donderdag hebben Johannes en ik onze eerste les gegeven. Omdat de kinderen hier de ‘paashaas die eitjes verstopt’, niet kennen, hebben we hier les over gegeven. Ik heb ze uitgelegd hoe wij in Nederland Pasen vieren en vervolgens heeft de klas een paashaas geknutseld. Ze vonden het erg leuk en gingen er enthousiast meebezig.

Vorige week maandag toen ik op stage was, kreeg ik een smsje van Femmie (de moeder van mijn oppaskindjes) of ik het goed vond als ze vrijdag zouden komen! Ik wist niet wat ik las, ik kon het amper geloven! Aan het eind van die maandag was het echt zeker, alles was geregeld met werk, de boerderij en school en ze zouden dinsdagnacht beginnen met rijden. Hoewel ik nu wist dat het écht ging gebeuren, mijn lieve kindjes in Zweden, was het nog steeds moeilijk te geloven. Via de sms hielden we contact en een dag eerder als gepland kwamen ze aan in Linköping. Donderdagmiddag, ik was net thuis uit stage, smste ze dat ze er ongeveer in een uurtje zouden zijn. Ik had net de was in de wasmachine gedaan, en liep weer terug naar mijn eigen gebouw, toen ik wel een hele bekende auto zag staan! Onbeschrijfelijk, lachen en tegelijk huilen, drie kinderen op de achterbank, opgesloten door het kinderslot ‘marcelle, marcelle, marcelle!’ Echt fantastisch om ze allevijf weer te zien!:D Ze bleven tot maandag en sliepen in een hotel op vijf minuutjes van mijn kamer. Jalien heeft drie nachtjes bij mij gelogeerd, wat heel gezellig was.

Op vrijdagochtend moest ik eerst naar de universiteit. We hadden een presentatie van special education waarin je met je studiegroep moest vertellen, wat onze ervaringen zijn met het Zweedse onderwijs en special needs children. Om elf uur was de les afgelopen en waren de Schoemakertjes al buiten aan het wachten. Ik heb ze de universiteit laten zien en de sporthal. Daarna zijn we naar Linköping Centrum gegaan en hebben we een broodje gegeten. Aan het eind van de middag zijn we lekker wezen zwemmen in hun hotel (of nou ja ‘lekker’ het water was ijskoud) De sauna was wel heel erg lekker! ’s Avonds hebben we gegeten bij de pizzeria en toen ging Jalien met mij mee.

Op zaterdagochtend na het ontbijt liepen Jalien en ik samen naar het hotel. We gingen met z’n allen naar Gamla Linköping. Hier was een heel leuk marktje, met veel dingen te doen voor kinderen en ook de winkeltjes waren allemaal open. Erg leuk dus! Om te lunchen gingen we weer naar het centrum. Op het plein stonden allemaal voertuigen waar de kinderen in mochten zitten, zoals een brandweer, politieauto en zelfs een zweefvliegtuig. De honger en moeheid was opeens over;) Toen we alles goed bekeken hadden, zijn we echt gaan eten. Daarna nog eventjes gewinkeld en toen boodschappen gedaan in de Maxi en gegeten bij Ikea.
Zondag zijn Jalien en ik weer samen naar het hotel gelopen, daar konden we gezellig met zijn allen ontbijten. Daarna zijn we met de auto gaan rondtouren. Lekker de natuur in en we zijn bij een heel groot meer geweest. Onderweg kwamen we ook nog allemaal hertjes tegen in de bossen! Dat was heel leuk!Terug in het hotel hebben we gesport in de fitnessruimte. We zijn gaan eten in het centrum en daarna hebben we nog gezwommen en zijn we in de sauna geweest. Toen werd het alweer tijd voor de laatste nacht logeren met Jalien…
Maandagochtend kwamen Goos, Femmie, Robert-Jan en Femke bij ons. We hebben nog tijd gehad om thee te drinken en de was te doen. Toen werd het tijd voor afscheid en na een geweldig weekend kon ik ze uitzwaaien.

Nog even iets anders:
Anderhalve week geleden op vrijdag 19 maart om precies te zijn, terwijl ik rustig de finale van ‘Wie is de mol’ zat te kijken, viel plotseling internet uit! Eerst dacht ik dat de verbinding in vijf minuutjes wel weer terug zou zijn, maar dat viel tegen. Wat ik ook probeerde, het kwam niet goed! Toen het een dag later nog niet goed was, heb ik mijn internetkabel getest bij Els. In haar kamer werkte mijn internet niet met mijn kabel, maar wel met haar kabel. Mijn conclusie was dus ook: de kabel is kapot. Op zondag ben ik naar de winkel gegaan. Toen had ik wel even een I love Sweden – momentje! De bussen rijden gewoon, de winkels zijn open, en toen ik mijn probleem uitlegde met mijn kapotte kabel, kreeg ik gratis een nieuwe kabel mee, zelfs zonder dat ik het bonnetje had! Wauw, wat een land is dit toch!:D Helaas kwam ik thuis tot de ontdekking dat dit blijkbaar niet het probleem was, want internet werkte nog steeds niet.
Maandag ging ik naar de StudentBostäder om, om hulp te vragen. Van hen kreeg ik, heel handig, een website, waarmee ik aan een nieuwe internetprovider kon komen. Fijn een website, als je geen internet hebt haha. De volgende dag op de universiteit heb ik het geprobeerd uit te zoeken, maar echt duidelijk was het niet! ’s Middags thuis ben ik maar gaan bellen met die mensen, ik kwam er echt niet uit. Na een tijd zoeken, kwam de man die ik aan de telefoon had, tot de ontdekking dat de vorige huurder van deze kamer, nooit z’n internet had opgezegd, maar inmiddels ook niet meer betaalde. Hierdoor had de organisatie de hele internetverbinding maar van mijn kamer afgegooid! Het kon niet 1,2,3 weer teruggehaald worden, hij ging overleggen met zijn collega’s over hoe hij dit kon oplossen voor mij. Drie dagen later, opnieuw was het vrijdag, had ik eindelijk het opstartscherm en kon ik internet weer installeren!:D Pff, wat was dat irritant, een week zonder internet. Je gaat je bijna afvragen of er leven mogelijk is zonder internet, want je bent zo afgesloten van de buitenwereld! Je denkt in eerste instantie aan voor de hand liggende dingen, zoals dat je, je mail niet kunt checken of niet kunt skypen. Maar ik had op een gegeven moment ook echt geen idee hoeveel geld er precies op mijn lopende rekening stond en ik kon de huur van mijn kamer ook niet betalen. In deze week ben ik ook druk geweest met een paper voor Film&Video. Dit verslag typ ik gewoon in Word, dus dacht ik dat ik daar geen problemen mee zou krijgen, totdat ik de vertaling van een Engels woord niet wist en een aantal Nederlandse woorden moest vertalen naar het Engels. Internet is mijn woordenboek.. Om over het Zweedse huiswerk maar niet te spreken! Erg lastig dus, maar nu ik weer internet heb, waardeer ik het wel weer erg!:D

Van een Duits meisje, die inmiddels terug is naar huis, heb ik een fiets kunnen overkopen. Gisteren ben ik voor het eerst op de fiets naar de universiteit gegaan. Dat was echt heerlijk! In Nederland fiets ik zo goed als elke dag, maar hier had ik dat nooit meer gedaan. Echt, de laatste keer dat ik gefietst heb, was op 13 januari om precies te zijn! Het erge is dat ik van die tien minuutjes fietsen (vijf heen en vijf terug) gewoon zadelpijn gekregen heb. Ja, dat krijg je als je iets niet meer gewend bent.

Het weer de afgelopen weken is bijna de hele tijd boven de 0 graden. De sneeuw is nu echt bijna helemaal weg, alleen op sommige plekken in de berm liggen nog bulten sneeuw. Maar het is gelukkig niet glad meer op de wegen en voetpaden. Het is heel vreemd om na twee maanden eindelijk te zien hoe de straten er hier uitzien. Om maar niet te spreken, over hoe vreemd het was om hier voor het eerst gras te zien! Er lag hier zo’n pak sneeuw dat je echt geen idee hebt wat er onder zit, in de berm of bij de gebouwen in Ryd bijvoorbeeld. Af en toe geloofde ik er ook niet meer in, dat de sneeuw ooit zou verdwijnen, maar het is nu toch echt (bijna) gebeurd!

Ander goed nieuws is dat ze gisteren eindelijk, eindelijk, zijn begonnen met mijn woonkamer en gang! Na bijna 3 maanden droogblazen, is de vloer eindelijk droog genoeg. Gisteren kwam ik thuis, toen er een hele grote vrachtauto voor mijn gebouw stond, die allerlei bouwmateriaal naar binnen takelde. Eenmaal boven, waren er drie bouwvakkers bezig. Ik had ze zelfs opeens in mijn kamer staan, want ze wilden de maten van het halletje opmeten! Erg gezellig;) Ook vandaag zijn ze weer verder gegaan met klussen. Ik ben benieuwd hoe lang ik uiteindelijk nog kan genieten van m’n woonkamer.

Want het laatste nieuws, ik heb mijn terugvlucht naar Nederland geboekt, op 9 juni land ik weer in Eindhoven..

De komende tijd ga ik het druk krijgen, met heel veel leuke dingen. Vanaf vrijdag hebben we hier easterholiday, en dan komt Pauline hier:D, daarna komt Martine. Vervolgens ga ik met de Sea Battle naar Estland en daarna met vriendinnen nog naar Letland en ook een weekendje Stockholm staat nog op de planning. Wordt vervolgd dus allemaal!

Ik sluit weer af, met iedereen bedanken voor de reacties etc. Ik ga weer de leukste foto’s uploaden, want dankzij mijn opa (eibergen) heb ik weer fotoruimte gekregen:D
Nog een klein dingetje, ja ook hier in Zweden heb ik krokusjes gezien (buiten). In de winkels kun je ook de bekende voorjaarsbloemetjes kopen. In mijn vaas staat weer een mooie bos tulpen, gekregen van Femmie dit keer!

Puss och kram,
Marcelle