Eerste werkweek en een druk weekend

Bepakt met een volle rugzak (flesjes melk, bakjes fruit, een extra broek, luiers en doekjes, water en noem maar op) ging ik maandag (anderhalve week geleden) op pad om de oudste uit de crèche te halen. Alleen… ik was blijkbaar zo op tijd dat hij nog sliep! Van zijn juf, mocht ik wel eventjes meelopen. Ze hadden een deel van de crèche afgezet, zodat het daar donker was en daar lagen allemaal matrasjes met slapende peuters, heel erg schattig! Gelukkig was hij binnen tien minuten wakker en konden we samen zijn broertje gaan ophalen. De eerste middag hebben we gespeeld in Pully Port. Daar is een mooie speeltuin vlakbij de haven en het meer. Het was erg leuk, heel relaxed. Ik speel de hele tijd zo’n beetje met ze mee, we hebben een tijd in het gras gezeten en een appeltje gegeten, de oudste vindt het leuk om treintje te spelen, de zon scheen de hele tijd, dus de middag was zo voorbij. Thuis was er eten klaar, wat ik kon opwarmen, we hadden lekker gegeten, hebben vervolgens thuis nog even gespeeld en toen was het tijd om in bad te gaan en toen merkte ik ook wel dat de jongste erg moe was. Hij is toen lekker gaan slapen (het was ook verwacht dat, dat geen probleem zou worden) Met de oudste heb ik verhaaltjes gelezen. Het is wel leuk, al zijn voorleesboekjes zijn in het Engels, dus ik lees hem voor in het Engels. Natuurlijk praat je met het kind ook altijd over het boek dat je leest en dat gaat in dit geval dus ook in het Engels! Om acht uur bracht ik hem in bed en tien minuutjes later keek ik weer en sliep hij gewoon. Zn ouders hadden verteld dat hij altijd moeilijk in slaap valt, dat het vaak drie kwartier tot uur duurt, voor hij slaapt. Maar gelukkig ging het gelijk in één keer goed. Toen vader thuis kwam en ik de moeder vanuit Duitsland aan de telefoon had, waren zij ook erg blij:D Net als ik trouwens!

Dinsdag was vooral een relaxte dag. De oudste had een uitstapje van de crèche dat tot vijf uur zou duren en ik zou dus alleen de jongste hebben ’s middags. Alleen sliep hij tot vier uur op de crèche! Dus er zat voor mij niets anders op dan wachten en in de zon liggen, erg vervelend;)

Woensdag was ook weer een mooi verhaal. Ik heb al verteld hoe slim de oudste is qua de talen die hij spreekt hè, nou hij heeft ook een fantastisch goed richtingsgevoel. ’s Middags wilde ik gaan spelen in Parc de Milan met ze. Ik dacht dat we daar zouden komen met bus 9, maar terwijl we daarin zaten zei de oudste al, ‘we gaan de verkeerde kant op’. Hij bleek gelijk te hebben, dus we zijn uiteindelijk met de bus, trein én metro (en 1,5 uur later) aangekomen bij het park. Daar hebben we vervolgens nog wel lekker kunnen spelen gelukkig. De terugweg ging trouwens wèl goed! Woensdagavond kwam de aupair die voor mij in dit gezin zat,(Mariëlle) aan in Zwitserland. Ze logeert een tijdje hier in huis.

Donderdag was ik ’s ochtends met haar op pad, ze kent Pully en Lausanne al erg goed, en dat is wel makkelijk. Ook helpt ze mij om aan wat contacten te komen hier:) ’s Middags waren we samen met de kinderen, we zijn in Lutry gaan spelen. Lutry is een schattig dorpje een stukje verder op. Vrijdagochtend vroeg, vertrokken de ouders voor het weekend. Dit was echt een uitzondering, normaalgesproken zijn ze altijd het weekend thuis. Het was, wat dat betreft ook heel fijn dat Mariëlle en ik samen waren met de kinderen. Vrijdag was een erg warme dag, ’s middags zijn we met de kinderen naar een strandje gegaan, dat was echt heerlijk! Er waren twee mensen daar op het strand, die hun slang aan het ‘uitlaten’ waren, erg bijzonder.. Op de terugweg was ik alleen nog met de oudste, omdat de jongste er al sneller genoeg van had en die dus terug gegaan was met Mariëlle. Ik wist welke bussen ik moest nemen en ook waar we moesten overstappen. Alleen die halte is erg groot, met meerdere stopplaatsen op één kruispunt. Omdat we de heenweg de straat moesten oversteken, leek het mij logisch dat, dat de terugweg ook moest, dus zei ik dat. De oudste: ‘nee, nee, nee, we moeten niet oversteken, we moeten die kant op!’ Ik: ‘nee de heenweg zijn de weg overgegaan, dus dat moet nu weer.’ Hij: ‘Nee, nee, kom! Je moet komen!’ Hij sleurde me mee de hoek om, waar inderdaad de bushalte van bus 9 was. In de bus vroeg ik hem ‘bij welke halte moeten we er zometeen uit?’ Hij kon het me perfect vertellen en toen hij vanaf die halte me de weg wees naar huis, besloot ik dat ik altijd dit bijzondere drie-jarige mannetje zou vertrouwen, als het om openbaar vervoer gaat.

Het weekend brak aan dat we alleen waren met de kids. De nachten gingen op zich goed, de jongste had twee keer vanaf vijf uur bij mij in bed verder geslapen. Zo kon ik dus ook redelijk goed slapen, gelukkig, want de hele week ervoor, waren de kinderen constant aan het huilen ’s nachts. Zaterdag gingen we met z’n vieren naar Leukerbad. Een prachtig mooi zwembad, hoog in de bergen. We moesten er 2,5 uur voor reizen, maar dan had je echt wat! Vanaf Leuk gingen we met een bus de bergen in en die rit alleen al, was supermooi. Het was ook fantastisch weer, tegen de 30 graden en prachtige blauwe lucht. Het was een heerlijke dag, je kon er buiten en binnen zwemmen en het water was goed verwarmd. De kindjes hadden weinig geslapen, wat erg fijn was voor de volgende dag, zondagochtend sliepen ze uit tot 8 uur:D Zondag hebben we niet al te veel gedaan, het was weer een zomerse dag. We zijn naar Ouchy gelopen en onderweg lekker impulsief in het meer gegaan, de kinderen afgedroogd met een vestje en vervolgens weer verder gelopen;)

Maandag gingen de kinderen weer gewoon naar de crèche. Ik heb Lausanne als shopstad even goed verkend. Als je maar weet waar je wezen moet, is het prima te doen om hier goed te winkelen:D ’s Middags met de kinderen hebben we een waterfiets gehuurd (met zwemvesten). Het was weer erg warm. We hadden een boot met een glijbaan en hebben ondertussen gezwommen in het meer. Het is bijna niet voor te stellen dat, dat dus echt mijn werk is… ;) Maandagavond kwamen de ouders weer thuis en waren de kinderen helemaal door het dolle heen.

Dinsdag was weer een zomerse dag (ik begin in de herhaling te vallen, sorry) en ben ik ’s ochtends met Mariëlle een ijsje gaan eten in Ouchy en zijn we teruggelopen naar Pully. ’s Middags had ik de kinderen weer gewoon alleen. Ik ben met de kinderen ook naar Ouchy gegaan en vanaf daar op de stoomboot naar Lutry. Daar hebben we vervolgens gezeten op een stenen strandje en lekker met water gespeeld.

Vandaag begon de dag bewolkt, het had de hele nacht erg geregend. Tegen de middag brak het open en toen ik met de kindjes in Parc de Milan aan het spelen was, was het alweer warm. We hebben prachtige zandkastelen gemaakt en zandtaarten gebakken.

Met mijn Frans gaat het ook steeds beter. De lessen zijn nog niet begonnen, de ouders weten iemand die mij privé les wil gaan geven. Op de universiteit gaat het namelijk lastig qua tijd, omdat ik toch elke middag en een groot deel van de avond werk. Ik probeer in winkels en supermarkten, zoveel mogelijk in het Frans te zeggen, van wat ik weet en kan. Ook op de crèches kunnen ze niet allemaal Frans. Ze vertellen altijd hoe de kinderen het gehad hebben, hoelang ze geslapen hebben en wat ze gegeten hebben. M’n woordenschat is dus al wat uitgebreid met woorden als dormir (slapen) manger (eten) etc.

Bedankt voor alle reacties op de site, het is erg leuk om te lezen!
Liefs, Marcelle